Alweer een PR!

Het gaat lekker de laatste weken. Ondanks (ingebeeld) gebrek aan training een PR bij de Letterenloop en krap twee weken later opnieuw een PR op de 10km tijdens de Grachtenloop. Bij beide had ik totaal niet verwacht een PR te lopen, waardoor ik des te meer verrast en blij ben natuurlijk.

De marathondip is officieel voorbij

Deze week is het alweer twee maanden geleden dat ik mijn eerste marathon liep. De euforie die ik had na de finish hield zeker een week aan, waarin ik het liefste meteen verder wilde trainen, me inschrijven voor de volgende marathon en zoveel mogelijk andere hardloopwedstrijdjes doen. Toch dwong ik me een paar weken rustiger aan te doen en omdat ik daardoor weer van de leuke lentedingen zoals terrasjes met wijntjes en barbecues kon genieten, schoot het lopen er toch een beetje bij in.

Marathondebuut

Het is me gelukt, ik heb een marathon gelopen! Het was een strijd van 4 uur en 3 minuten voordat ik eindelijk over de finishmatten liep. Op dat moment was ik alleen maar blij en opgelucht dat het eindelijk voorbij was. Want het was zwaar, heel zwaar!

Precies op tijd in topvorm

Deze week was denk ik, voor mijn gevoel althans, de beste trainingsweek van de hele aanloop naar de marathon. Na wat ups en downs de afgelopen weken zag ik afgelopen zondag de 35 km helemaal zitten. Het weer werkte gelukkig mee en ik besloot om door te lopen tot 35 en niet bij 30 of 32 uit te stappen.

Helse 25 en heerlijke 32

Ondanks dat ik al weer een paar weken geen blog heb gepost heb ik natuurlijk niet stilgezeten in de aanloop naar de Rotterdam marathon. Na Thailand had ik de moed er goed in en stond als eerste een duurloop van 25 km op het programma. Eitje, dacht ik, want voor de vakantie had ik ook al 25 km gelopen en dat ging zonder problemen. Maar deze bewuste zondag was het een heel ander verhaal. Misschien kan je het nog herinneren: die zondag een paar weken geleden dat het zo vreselijk kloteweer was? De hele dag non-stop regen en harde wind. Ik had slecht geslapen, een laag te weinig aan en binnen vijf minuten stonden m’n hardloopschoenen al vol met water en ik compleet doorweekt. Mijn kuit/scheen klachten speelden weer op en ik werd misselijk van de gels die ik aan het resten was. Testresultaat: niet geschikt voor een zwakke maag.

Trainen in Thailand

Ondanks mijn plan om de marathon van Rotterdam te lopen, hou ik ook erg veel van reizen, warmte en hagelwitte stranden. Daarom heb ik de afgelopen drie weken in Thailand gezeten. Maar niet zonder loopschoenen natuurlijk!

De marathontraining is begonnen

Na de halve van Egmond was het dan echt zover: het marathonschema lag op me te wachten. Inmiddels alweer twee weken verder ben ik nog vol goede moed bezig. Vorige week stond eerst een georganiseerde duurloop van 20km op het programma van The Road to Rotterdam trainingslopen en dat was erg leuk. Na een week regen was het gelukkig droog met een mooi zonnetje. Ik twijfelde tussen de groep van 5’45’’ en 6’ per km en koos uiteindelijk toch voor 5’45’’. Eigenlijk iets te snel voor een lange duurloop, maar ach het was nog maar 20km dacht ik en het leek een gezellige groep om mee te lopen. En dat was ook zo. De kilometers vlogen voorbij en het tempo was prima te doen. We liepen een paar lussen vanaf sportpark Ookmeer in A’dam Osdorp en een rondje Sloterplas. Achteraf nauwelijks stijve benen, dus dat was fijn.

De eerste keer Egmond

Een mooie ervaring en spierpijn rijker zit ik vandaag nog eens de halve van Egmond te evalueren. Het was mijn vuurdoop dit jaar en mijn verwachtingen zijn deels uitgekomen. Waar ik hoopte op bar en boze weersomstandigheden, viel dat juist mee. Daar was ik overigens tijdens de loop erg blij mee, aangezien ik de tegenwind op het strand al best pittig vond.

Sneeuw, ijs en strand

Het altijd door mij aanbeden zon, zee en strand heb ik de afgelopen weken verruild voor sneeuw, ijs en strand. Alweer bijna twee weken geleden vielen de eerste sneeuwvlokjes. Ik werd wakker op zaterdagochtend, keek uit het raam en trok meteen mijn hardloopschoenen aan.

Zwoegen en vliegen

Languit op de bank met een dekentje en een kopje thee, nog vol van een bord pasta en met een brede lach op m’n gezicht typ ik dit stukje. Ik ben net weer terug uit Nijmegen van m’n vuurdoop op de Zevenheuvelenloop. Nu snap ik waarom er zoveel animo is voor deze loop en iedereen enthousiast was over het parcours. “Het is echt een PR-parcours”, heb ik regelmatig gehoord de afgelopen week. Ik kon het me niet voorstellen met al die heuvels. Maar ik moet toegeven, jullie hebben gelijk!